سرقت ادبی چه تفاوتی با اصالت دارد؟ سرقت ادبی انواع مختلفی دارد و سرقت ادبی را می توان به روش های مختلفی مجازات کرد.

سرقت ادبی چیست؟ جامعه علمی مدتهاست که نگران سرقت ادبی بوده است. تعریف ما از سرقت ادبی این است که کار، ایده یا کلمات دیگران را کپی یا ارائه می کنیم، بدون اینکه اعتباری به آنها بدهیم. در اینجا یک تخلف علمی جدی وجود دارد و آن را مغایر با اصول یادگیری علمی می دانند. در اینجا به سرقت ادبی در مقالات علمی، نوع، پیامدها و پیشگیری از آن می پردازیم.
سرقت ادبی در مقالات علمی: انواع
سرقت ادبی در مقالات علمی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. دانشمندان معمولاً انواع زیر را مرتکب سرقت ادبی می‌شوند:
1. سرقت علمی مستقیم
این بدیهی ترین شکل سرقت ادبی است که در آن شخص کلمه به کلمه کار دیگران را کپی می کند و بدون اینکه اعتباری قائل شود، آن را مال خود معرفی می کند. این نوع سرقت ادبی علاوه بر جرمی جدی، می تواند منجر به رد نسخه خطی و همچنین آسیب به اعتبار محقق شود.
شما می توانید به روش های مختلفی مرتکب سرقت ادبی مستقیم شوید، از جمله کپی کردن متن از یک منبع منتشر شده، خواندن کار یک همکار، یا خواندن یک دست نوشته منتشر نشده. هنگامی که محقق بدون ذکر منبع از تصاویر و ارقام سوء استفاده می کند، می تواند مستقیماً سرقت ادبی کند. همه منابع باید به درستی تایید شوند و در صورت لزوم مجوزها را دریافت کنید.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که شما کار منتشر شده قبلی خود را بدون استناد یا مجوز مناسب بازنشر می کنید، مرتکب سرقت ادبی از خود شده اید. در صورت استفاده از این روش علیرغم اینکه به نظر سرقت ادبی نیست، دستنوشته شما رد می شود.
تا آنجا که سرقت ادبی می تواند به اشکال مختلف رخ دهد، از جمله ارسال نسخه خطی که قبلا منتشر شده است، ارسال نسخه خطی که بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی است، یا ارسال نسخه خطی که از داده ها یا یافته های مشابه استفاده می کند. یک خط موجود دوباره استفاده می شود. همچنین می‌توان با بازتولید تصاویری که قبلاً بدون ذکر منبع یا مجوز در آثار آکادمیک ظاهر شده‌اند، دست به سرقت ادبی شخصی زد.
برای محققین مهم است که به آثار منتشر شده قبلی خود به درستی استناد کنند و در صورت لزوم مجوز بگیرند. علاوه بر این، محققان باید مطمئن شوند که تحقیقات و ایده های اصلی را در انتشارات جدید خود منتشر می کنند.
3. ترجمه سرقت ادبی
نمونه‌ای از بازنویسی سرقت ادبی، کپی کردن کار شخص دیگری است، اما تغییر جزئی در ساختار جمله‌ها و جمله‌ها. ایده‌ها و آثار نویسنده اصلی علیرغم متفاوت ظاهر شدن اثر، به درستی اعتبار ندارند.
اصطلاح سرقت ادبی ترجمه به استفاده از اثر نویسنده دیگری برای الهام گرفتن در نوشته خود، تغییر کلمات یا ساختار جمله، ترکیب با ایده اصلی، یا جایگزینی مترادف برای کلمات در متن اصلی اشاره دارد.
در ارائه ایده ها و کارهای دیگران، محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع را به درستی اعتبار می دهند و از کلمات خود استفاده می کنند. همچنین محققان باید هنگام ترجمه از تغییر معنای نویسنده اصلی خودداری کنند.
4. سرقت ادبی موزاییک
سرقت ادبی موزاییکی عبارت است از ترکیب منابع مختلف به منظور ایجاد یک سند جدید که هیچ منبعی را تایید نمی کند. ممکن است اثر جدیدی به نظر برسد، اما همچنان سرقت ادبی محسوب می‌شود، زیرا ایده‌ها و اثر نویسنده اصلی به درستی اعتبار داده نشده است.
سرقت موزاییک راه های مختلفی وجود دارد، از جمله استفاده از متن از منابع مختلف بدون استناد مناسب، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد کافی.
هنگام ایجاد یک سند جدید، محققان باید به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. محقق باید هنگام جمع بندی منابع متعدد اطمینان حاصل کند که همه منابع به درستی ذکر شده و ایده های اصلی به طور دقیق منتقل می شوند.
سرقت ادبی در نشریات علمی: پیامدها
سرقت ادبی در مقالات علمی می تواند عواقب جدی داشته باشد. محققی که مرتکب سرقت ادبی می شود می تواند با عواقب زیر روبرو شود:
رد نسخه خطی
اگر دست نوشته ای سرقت ادبی در آن کشف شده باشد، احتمال رد شدن آن بسیار زیاد است. آسیب دیدن اعتبار و اعتبار آنها می تواند ضربه مهمی به حرفه یک محقق باشد. علاوه بر این، محققان می توانند منابع مالی و منابع خود را در صورت رد نسخه های خطی خود از دست بدهند و مانع از پیشبرد تحقیقات خود شوند.
لطمه زدن به شهرت
شهرت محقق می تواند با سرقت ادبی به شدت آسیب ببیند. این می تواند منجر به از دست دادن اعتماد و احترام شود و همکاری محقق با سایر دانشمندان و کسب بودجه را دشوار کند. دورنمای شغلی محققین نیز می‌تواند تحت تأثیر اعتبار آسیب‌دیده قرار گیرد.
پیامدهای قانونی
محققان دریافتند که در صورت سرقت ادبی، در صورت نقض قوانین کپی رایت، ممکن است با جریمه نقدی و حتی حبس روبرو شوند. مطابق با قانون کپی رایت، سرقت ادبی به منزله نقض حقوق نویسنده اصلی است. دزدان ادبی ممکن است در برخی موارد تحت پیگرد قانونی قرار گیرند.
ابطال گواهی
علاوه بر این، تحقیقات سرقت ادبی می تواند منجر به ابطال مدرک یک محقق شود. مقابله با چنین موقعیتی برای یک محقق دشوار است، زیرا می تواند به شدت بر آینده شغلی آنها تأثیر بگذارد. در صورت لغو مدرک، ممکن است شغل خود را از دست بدهید و فرصت های آینده را محدود کنید.
مجازات سرقت ادبی در ایران

یک موضوع دانشگاهی جهانی، سرقت ادبی بر ایران نیز تاثیر می گذارد. اقدامات متعددی از سوی ایران برای تضمین یکپارچگی تحصیلی و مقابله با سرقت ادبی در سال‌های اخیر انجام شده است. ایران سرقت ادبی را به عنوان یک جرم جدی تلقی می کند و کسانی را که مجرم شناخته شوند با مجازات های شدید مجازات می کند.
اقدامات متعددی برای پیشگیری و مقابله با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) انجام داده است. برای اطمینان از اینکه مؤسسات دانشگاهی و محققان تحقیقات خود را به صورت اخلاقی و صحیح انجام می دهند، MSRT دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را اجرا کرده است.
برای محققان ایرانی، سرقت ادبی یک جرم دانشگاهی است که مجازات آن سخت است. سرقت ادبی بر اساس شدت مجازات مجازات می شود. سرقت ادبی در ایران بیشتر مجازات می شود:
ابطال گواهی
متن های جعلی در ایران با لغو مدرک مجازات می شوند. در صورتی که مدرک یک محقق به دلیل سرقت ادبی لغو شود، ممکن است مانع پیشرفت شغلی و شغلی قابل توجهی شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
ممکن است فعالیت های تحقیقاتی برای محققان متهم به سرقت ادبی به حالت تعلیق درآید. در این شرایط، ممکن است توانایی آنها برای دسترسی به منابع و بودجه محدود شود.
ممنوعیت انتشار
یک محقق دانشگاهی که سرقت ادبی می کند ممکن است از انتشار منع شود. در مدت تعلیق نمی توانند اثری را منتشر کنند. عواقب این امر ممکن است تأثیر قابل توجهی بر شغل و شهرت این دانشمندان داشته باشد.
penalty
مجازات های فوق ممکن است تمام عواقب سرقت ادبی از جمله جریمه را پوشش ندهند. بستگی به میزان سرقت ادبی دارد که جریمه چقدر خواهد بود.
پیامدهای قانونی
اگر محققی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است به دلیل نقض قوانین کپی رایت با جریمه نقدی و حبس روبرو شود.
در ایران نیز اقدامات متعددی برای جلوگیری از سرقت علمی انجام شده است. یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی (NREC) برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از صداقت در تحقیق ایجاد شده است. یکپارچگی آکادمیک توسط NREC که دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده است، ترویج می شود.
علاوه بر NREC، مؤسسات دانشگاهی کمیته‌های اخلاقی خود را برای اطمینان از تحقیقات اخلاقی و صادقانه ایجاد کرده‌اند. این کمیته‌ها علاوه بر ارائه پشتیبانی و آموزش به محققان، اطمینان می‌دهند که تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها از استانداردهای اخلاقی پیروی می‌کنند.
ابزارهای شناخت ادبی
تورنیتین
این یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از کارهای منتشر شده و منتشر نشده دانشجویان مقایسه می کند تا سرقت ادبی را تشخیص دهد. یک گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد شده است زیرا شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی، موسسات آموزشی و ناشران از Turnitin استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
با استفاده از Plagiarism Checker X، می‌توانید یک نسخه خطی را با پایگاه داده‌ای از آثار منتشر شده مقایسه کنید و تشخیص دهید که سرقت علمی است یا خیر. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت های بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان و ناشران معمولاً از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
همچنین هنگام بررسی اشتباهات املایی و گرامری می تواند سرقت ادبی را تشخیص دهد. با استفاده از این ابزار، می توانید دستنوشته خود را با یک پایگاه داده بزرگ از انتشارات منتشر شده مقایسه کنید و هر شباهتی را که پیدا کنید برجسته می کند. این یک ابزار محبوب در بین محققان و دانشجویان برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی است.
Copyscape
ابزار تشخیص سرقت ادبی Copyscape از پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده برای مقایسه یک نسخه خطی با آنها استفاده می کند. علاوه بر این، این ابزار با بررسی اینترنت برای محتوای تکراری، گزارش سرقت ادبی تولید می کند. معمولاً ناشران و صاحبان وب سایت هنگام بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی از Copyscape استفاده می کنند.
iThenticate
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام iThenticate یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده مقایسه می کند و در صورت وجود سرقت علمی را تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار، گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود که هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می‌کند. یکی از ابزارهای رایج تشخیص سرقت ادبی که توسط ناشران و محققان استفاده می شود iThenticate است.
DupliChecker
ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی DupliChecker یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را تشخیص می دهد. گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. در مقالات علمی، سرقت ادبی با استفاده از نرم افزار DupliChecker قابل تشخیص است.
مجلات علمی از چه ابزاری برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات خود استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
در مجلات علمی، بازرسی دستی توسط داوران برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود. در طول بررسی، داوران برای تشخیص سرقت ادبی با مقایسه نسخه‌های خطی با آثار منتشر شده و سایر منابع آموزش می‌بینند. از طریق بررسی دقیق دست‌نوشته، داوران می‌توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
داوران مجلات علمی نیز از نرم افزارهای تشخیص سرقت علمی برای تشخیص سرقت علمی در مقالات علمی استفاده می کنند. با استفاده از این ابزارهای نرم افزاری، یک نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. نرم افزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند که میزان شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را مشخص می کند.
در زیر برخی از ابزارهای تشخیص سرقت ادبی مورد استفاده توسط داوران مجلات دانشگاهی آمده است: Turnitin، iThenticate، و Copyscape.
بررسی مرجع
استفاده از منابع در مقالات علمی یکی دیگر از راه های دانشمندان برای کشف سرقت ادبی است. در بررسی یک دست‌نوشته، داوران مراجع استفاده شده در مقاله را با منابع فهرست شده در فهرست مرجع مقایسه می‌کنند. به این ترتیب همه منابع به درستی استناد می شوند و هیچ استنادی کم نمی شود.
بررسی‌کنندگان همچنین تأیید می‌کنند که منابع ذکر شده در دست‌نوشته دقیقاً ذکر شده‌اند و استنادها با محتوای اصلی مطابقت دارند. برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است، داوران ممکن است هر گونه اختلاف را بیشتر بررسی کنند.
پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی

مقالات علمی باید مطابق با دستورالعمل های خاص و بهترین شیوه ها نوشته شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. در اینجا چند راه موثر برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آورده شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
علم برای جلوگیری از سرقت ادبی بر استناد صحیح تکیه می کند. برای اینکه به درستی کار دیگران را اعتبار دهید، باید به او اعتبار بدهید. استنادهای درون متنی و فهرست مرجع مقاله را به پایان می رساند. یک استناد درون متنی باید شامل نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه باشد. منابع در فهرست منابع باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده مرتب شوند.
چندین سبک از استناد در تحقیقات علمی استفاده می شود، از جمله APA، MLA، و شیکاگو. به منظور پیروی از دستورالعمل‌های سبک‌های استناد مورد نیاز رشته‌های خود، محققان باید با آن‌ها آشنا شوند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
تشخیص سرقت ادبی در یک نسخه خطی می تواند با استفاده از چک کننده سرقت علمی انجام شود. ابزارهای آنلاین می توانند به محققان این امکان را بدهند که کار خود را برای سرقت ادبی بررسی کنند. با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، این ابزارها می توانند هر شباهتی را شناسایی کنند. شناسایی سرقت ادبی و حذف آن از یک نسخه خطی می تواند با استفاده از چک کننده سرقت علمی انجام شود.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
با بازنویسی، ایده ها و کارهای دیگران را با کلمات خود بازگو می کنید. در نقل قول، مراقب باشید که معنای نویسنده اصلی را تغییر ندهید. اگر خیلی دقیق ترجمه کنید، ممکن است سرقت ادبی کنید، که زمانی اتفاق می افتد که از کار شخص دیگری استفاده می کنید اما کلمات یا ساختار جمله را تغییر می دهید.
ترجمه باید با استفاده از کلمات و ساختار جمله خود محقق انجام شود. فهرست مرجع و استناد درون متنی نیز باید گنجانده شود تا نویسنده اصلی به درستی اعتبار یابد.
قوانین کپی رایت را بدانید
قوانین کپی رایت از حقوق نویسندگان اصلی محافظت می کند. برای محققین بسیار مهم است که قوانین کپی رایت کشوری را که تحقیقات خود را در آنجا منتشر می کنند، درک کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند. برای جلوگیری از هرگونه نقض سهوی قوانین کپی رایت، محققان باید با قوانین و مقررات آشنا شوند. برخی از آثار یا فرم ها ممکن است برای استفاده توسط محققان نیاز به مجوز داشته باشند.
از کلمات خودت استفاده کن
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، باید از کلمات خود استفاده کنید. پژوهشگران باید ایده‌ها و کارهای دیگران را هنگام ارائه آن‌ها بازنویسی کنند. در صورت استفاده از نقل قول مستقیم، باید به نویسنده اصلی اعتبار داده شود. علاوه بر این، محققان باید اطمینان حاصل کنند که هنگام جمع‌بندی منابع متعدد از کلمات خود استفاده می‌کنند.
سوابق را نگه دارید
برای مقالات علمی، حفظ سوابق دقیق منابع ضروری است. برای محققین مهم است که اطمینان حاصل کنند که همه مراجع و همچنین اطلاعات مرتبط در مورد کار خود را ثبت می کنند، مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه. برای ایجاد یک لیست مرجع دقیق، از اطلاعات بالا استفاده کنید. نیاز محقق به نگهداری دقیق سوابق و اعتبار مناسب همه منابع برای جلوگیری از سرقت علمی تصادفی ضروری است.
کار خود را مرور کنید
پژوهشگران باید مطمئن شوند که کارشان به درستی اعتبار داده شده است و از سرقت ادبی قبل از ارسال نسخه خطی اجتناب شده است. یک نسخه خطی نیز باید تصحیح شود تا مطمئن شود که فاقد اشتباهات دستوری و املایی است. فرآیند بررسی می تواند به محققان کمک کند تا سرقت ادبی را شناسایی کرده و قبل از ارسال دستنوشته آن را تصحیح کنند.
Result

عواقب سرقت ادبی می تواند شدید باشد، مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و لغو مدرک. شناسایی انواع سرقت ادبی و درک پیامدهای سرقت ادبی در مقالات علمی برای محققین ضروری است.
بهترین راه برای جلوگیری از سرقت ادبی، استفاده از استناد مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خودشان، نگهداری سوابق دقیق و بررسی دقیق آثار آنها قبل از ارسال است.

داوران مجلات علمی علاوه بر تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی، نقش مهمی در شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی دارند. یک ویراستار از چندین ابزار برای شناسایی سرقت علمی استفاده می کند و اطمینان می دهد که نسخه خطی از بالاترین استانداردهای یکپارچگی علمی پیروی می کند، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی های مرجع.
محققان باید در تلاش برای جلوگیری از سرقت ادبی و اطمینان از اصیل بودن کارشان و مطابقت با بالاترین استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی کوشا باشند. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها، تحقیقات علمی را پیش ببرند و یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.

دیدن صفحه اصلی
برای اطلاعات بیشتر به اینجا کلیک کنید

دیدگاهتان را بنویسید